معیشت، تغذیه و شیوۀ گردآوری غذا توسط مردم در گذشته، بخشی از مطالعات حوزۀ تاریخ اجتماعی به شمار میرود. با پژوهش در این موضوعات میتوان با مواد غذایی و چگونگی تهیه، تولید، نگهداری و مصرف آنها در گذشته آشنا شد. در این نوشتار، به نقش خرما در زندگی روزانۀ مردم روستای شَلدان در جنوب استان فارس، طی سالهای 1300 تا 1357ش پرداخته شده است. خرما در این روستا، از راههای مختلفی تهیه میشد و در کنار نان، خوراک اصلی مردم شلدان را تشکیل میداد. افزون بر این، خرما استفادۀ طبی نیز داشت، جایگزین مناسبی برای شکر بود و از آن محصولات و غذاهای مختلفی تهیه میشد که برخی از آنها هنوز هم مورد توجه است. این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی در پی پاسخ به این سؤال است که خرما به عنوان یکی از مؤلفههای فرهنگ مادی چه نقشی در شکل دادن، هویت بخشیدن و استمرار یافتن زندگی روزانۀ مردمِ روستای شلدان در فاصلۀ سالهای 1300 تا 1357ش داشته است؟ از آنجا که در منابع تاریخی راجع به پیشینۀ این روستا و مکانهای پیرامون آن اطلاعات زیادی وجود ندارد، تکیۀ اصلی این پژوهش بر تاریخ شفاهی از طریق مصاحبه با شماری از معمرین و اسناد محلی حسینیۀ روستا بوده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که خرما به عنوان یک عنصر مادی و یکی از مؤلفههای مهم فرهنگِ مادی و فرهنگِ دینی مردم شلدان، نقش بیبدیلی در شکل دادن و تنظیم روابط اجتماعی در زیستجهان مادی و معنوی و متعاقب آن در زندگی روزانۀ آنها داشته است.