Document Type : Research Article

Authors

1 Assistant Professor of Political Science ,Firdausi University Of Mashhad

2 Assistant Professor of Social Science, Yasuj University

3 M.A in Social Science, Yasuj University

4 M.A in political Science, University of Tehran

Abstract

IsmailiNizari sect, led by Hassan Sabbah, is the founder of “assassination” in its classic sense since neither prior to the emergence of this sect nor in the Iranian historical milieu in the middle decades have we witnessed a movement utilizing terror simultaneously as a strategic and a defense mechanism, in a highly systematic way, to achieve its goals.The present study, using a qualitative approach and related historical documents, deals with assassination in Ismailia sect. It also adopts an inductive approach to analyze the effective factors in the function of this movementsociologically. In this study, causal and intervening conditions leading to formation of assassinationphenomenon in Ismailia sect were identified. Causal factors include the idea of forming a true government by Hassan Sabah, his hostilities towards Nizam al-Mulk, and political conflicts in the Seljuk government. The intervening factors included alternative modern discourse, the crisis of legitimacy, mountingsuppressions, and the decline of the Fatimid's government.The present paper is based on Smelser's theory of Quadruple Explanations, and focuses on the waysa collective behavior turns into a social movement, and the mechanism through which a value-based movement emerges. It also offers the idea that fuzzy distinction between the political and religious powers leads to the emergence of a social movement with religious literature, with an eye to finding the causal and intervening conditions that created the phenomenon of assassination in Ismailisect. This article concludes that in the historical tug of war for power, the two factors (causal and intervening) led to the production and reproduction of terror in Ismaili sect.

Keywords

الهامی، داود (1375) «نظر کلی به باورهای اسماعیلیان». کلام اسلامی، ش 19، 53-44.
بیگدلی، علی (1377). ترورهای سیاسی در تاریخ معاصر ایران، ج 1، تهران: سروش.
بیگدلی، علی (1385). «ترور در ایران و جهان»، زمانه (ماهنامۀ اندیشه و تاریخ سیاسی ایران معاصر)، س 5، ش 51.
بلک، آنتونی (1386). تاریخ اندیشۀ سیاسی اسلام؛ از عصر پیامبر تا امروز، ترجمۀ محمدحسین وقار، تهران: اطلاعات.
باستانی‎راد، حسن؛ و اللهیار خلعتبری (1385). «رویارویی سیاسی‌ـ‌نظامی حسن صباح با سلجوقیان»، پژوهشنامۀ علوم انسانی، ش 51.
پناهی سمنانی، محمد احمد (1375). حسن صبّاح چهرة شگفت‌انگیز تاریخ، تهران: نمونه.
تامر، عارف (1991م). تاریخالاسماعیلیه، لندن: ریاض‎الرئیس للکتب و النشر.
ترکمنی‎آذر، پروین (1385). «سلجوقیان: اختلافات مذهبی و پیامدهای آن»، پژوهشنامۀ علوم انسانی، ش 51.
حجاریان، سعید (1376). «سه رهیافت نظری در خصوص عملیات روانی»، فصلنامۀ پژوهش دانشگاه امام صادق (ع)، ش 4.
دفتری، فرهاد (1383). تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ترجمۀ فریدون بدره‎ای، تهران: فرزان روز.
دفتری، فرهاد (1378). مختصری در تاریخ اسماعیلیه؛ سنّت‌های یک جماعت مسلمان، ترجمة فریدون بدره­ای، تهران: فرزان.
ریاحی، محمد امین (1347). گلگشت در شعر و اندیشه حافظ، تهران:علمی.
ستوده، منوچهر (1363).  قلاع اسماعیلیه، تهران: طهوری.
طیّب، علیرضا (1382). تروریسم؛ تاریخ، جامعهشناسی، گفتمان، حقوق، تهران: نی.
طیب، علی رضا (1380). «تروریسم در فراز و فرود تاریخ»، راهبرد‌، ش 21،صص 53 – 67
غزالی طوسی، ابوحامد امام محمد (1380). کیمیای سعادت، به کوشش حسین خدیو جم، تهران‌: علمی و فرهنگی.
غلامی، مریم؛ منصوری، علی (1387). «بررسی تحولات فرهنگی اسماعیلیان نزاری از دعوت تا سلطنت»، تاریخ اسلام، ش 33 و 34، صص 175- 206
غفاری، غلامرضا؛ و عادل ابراهیمی لویه (1384). جامعهشناسی تغییرات اجتماعی، تهران: آگرا.
قبادیانی، ابومعین ناصربن‎خسرو (1363). گشایش و رهایش، تحقیق سعید نفیسی، تهران: جامی.
کرمانی، حمیدالدین احمد (1967م). راحتالعقل، تحقیق مصطفی غالب، بیروت: دارالاندلس.
کناررودی، قربانعلی (1393). « اسماعیلیه و نقش آنان در بی‌ثباتی سیاسی حکومت سلجوقی»‌، بررسی‌های نوین تاریخی سال اول، ش 1، صص 98-89.
گیدنز، آنتونی (1384). جامعهشناسی، ترجمۀ منوچهر صبوری، چ 13، تهران: نی.
لوییس، برنارد (1385). فداییان اسماعیلی، ترجمۀ فریدون بدره‎ای، تهران: توس.
مقصودی، مجتبی (1388). دگرگونی مفهوم تروریسم؛ بررسی موردی تروریسم در هند»، ماهنامۀ سیاسی ـ اقتصادی، ش 259 و 260، صص 38-37.
محمدی، علی (1391). «منازعۀ حنابله با شیعۀ امامیه در عصر سلجوقی»، فصلنامۀ تاریخ و تمدن اسلامی، س 8، ش 15.
ولادیمیرونا، استرویوا لودمیلا (1371). تاریخ اسماعیلیان در ایران، ترجمة پروین منزوی، تهران: اشاره.
ناصری طاهری، عبدالله (1379). «اسماعیلیان و مخالفانشان»، فصلنامة تاریخ اسلام، ش 3، صص 161-180.
نجمی، ناصر (1375). سرگذشت حسن صباح و قلعه الموت. تهران: ارغوان.
نظام‎الملک طوسی، ابوعلی‎ حسن‎بن‎علی (1375). سیاستنامه (سیرالملوک)، به کوشش جعفر شعار، تهران: شرکت سهامی کتاب‎های جیبی.
همدانی، رشیدالدین فضل‎الله (1381). جامعالتواریخ، تهران: علمی و فرهنگی.
هاجسن، مارشال ک. س (1385). فرقۀ اسماعیلیه، ترجمۀ فریدون بدره‏ای، تهران: امیرکبیر.
یوسفی‎فر، شهرام؛ و سید محمدحسین محمدی (1389). «بررسی چگونگی تأثیرگذاری باورهای مذهبی بر زندگی اجتماعی شهر ری در عصر سلجوقی»، جستارهای تاریخی، سال1، ش 1.
 
Borradori, Giovanna (2003). Philosophy in a Time of Terror: Dialogues with Jorgen Habermas and Jacques Derrida, Chicago: University of Chicago Press.
Burman, E. (1987). The Assassins: Holy Killers of Islam, Welling Borough: Crucible.
Hammfir, C, Joseph Von (1835). The History of Assassins: Derived from Oriental Sources, London: Smith and Elder.
Lewis, B. (1969). “The Assassins”, London: International Studies (SAGE) 11 (1), 103-104.
Madelung, W. (1988). Religious Trends in Early Islamic Iran, U.S.A: Persian Heritage Foundation.
Marshall, G.; and Hodgson (2005). The Secret Order of Assassins: The Struggle of the Early Nizârî Ismailia against the Islamic World, U.S.A: University of Pennsylvania Press.
Strauss. A.; and J. Corbin (1998). Basics of Qualitative Research, London: Sage.
Smelser, N. (1986). Social Movement, London: Sage.