1استادیار گروه تاریخ، دانشگاه اراک (نویسندة مسئول)
2کارشناس ارشد تاریخ ایران دورة اسلامی، دانشگاه اراک
چکیده
تاریخ‌نویسی ایرانی، به‌رغم نقاط قوت خود در تعدد و تنوع، به علت بی‌توجهی به مردم و تحولات اجتماعی محل نقد جدی است. در رأس این تحولات می‌توان به حوادث و بلایای طبیعی اشاره کرد. لذا پژوهش پیش رو با طرح این پرسش محوری، که شایع‌ترین حوادث و بلایای طبیعی در دورة میانة تاریخ ایران کدام بوده و چه پیامدهایی داشته است؟، این موضوع سرنوشت‌ساز در زندگی ایرانیان و دغدغه‌آفرین برای حکومت‌ها را به روش توصیفی ـ تحلیلی به بحث و بررسی گذاشته است.
یافته‌های پژوهش حکایت از آن دارد که این مقطع از تاریخ ایران (قرون 3 - 7 ق) حوادث و بلایای طبیعی زیان‌بار و مخربی را چون زلزله، سیل، خشک‌سالی، برف و سرما، و طوفان تجربه کرده که خود نتایج و پیامدهای ناگواری را چون قحطی، شیوع بیماری‌های واگیردار، و کاهش جمعیت در پی داشته است. در خصوص واکنش ضعیف حکومت‌ها در پیشگیری و کاستن از قدرت تخریبی آن نیز می‌توان به خوی استبدادی و بیگانگی و ایلیاتی‌بودن آنان، وضعیت طبیعی ایران، و بعد مسافت اشاره کرد.
Natural Disasters at Middle Ages of Iran's History
چکیده [English]
Iranian historiography, despite its variation and plurality, because of its indifference to people and social developments must be criticized. Above all, natural disasters are noticeable. Therefore, present article, after mentioning the most noticeable natural disasters at middle ages of Iran and its consequences, talks about the impact of this fateful issue upon the life of people and state's destiny. The findings show that at this period natural disasters like earthquake, flood, drought, snow, cold, and storm had unpleasant consequences such as famine, infectious disease and decreasing in population. States almost didn't prevent and reduce the demolishing power of those disasters somehow because of their dictatorship, their being foreigner, their nomadic character, natural circumstances of Iran and ….
ابتدای صفحه