نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه تاریخ.دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین

10.30465/shc.2023.43683.2426

چکیده

فمینیسم از جمله جنبش‌های مهم اجتماعی در دنیا هست که توانست تغییرات گسترده‌ای در وضعیت زنان به وجود بیاورد، اما تلقی تحصیلکردگان مناطق گوناگون جهان از این جنبش یکسان و همانند نبوده است. زنان و مردان تحصیلکرده‌ی ایران هم تحت تأثیر مبانی فکری این جنبش قرار گرفتند. پرسش اصلی این است که روند رشد و گسترش جریان فمینیسم در ایران از جنگ جهانی اول تا پایان پهلوی اول به چه صورت بوده است؟ و زمینه‌های شکل‌گیری فمینیسم در ایران چگونه بوده است و روشنفکران چه تأثیراتی از جریان فمینیسم گرفته‌اند؟ پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی و با تکیه بر منابع کتابخانه‌ای و جراید و نشریات، در صدد تبیین درخواست‌های فمینیستی زنان و موافقان و مخالفان در این زمینه می-باشد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد زمینه‌های شکل‌گیری فمینیسم در ایران با کشورهای غربی متفاوت بود و فعالان حقوق زن در ایران شرایط خاص خود و گاه متفاوت از تجارب غرب داشتند و بنابراین جنبش فمینیستی به آن معنا که در غرب شکل گرفت، در ایران به وجود نیامد. اما با توجه به تغییرات گسترده در وضعیت زنان بعد از مشروطه یک جریان شبه‌فمینیستی در ایران رخ نمود که بعد از مشروطه و جنگ جهانی اول رشد کرده و در دوره‌ی رضاشاه و به دنبال جریان تجددخواهی او تا حدی پیشرفت داشت و ادامه پیدا کرد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات