نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استادیار گروه تاریخ اجتماعی بنیاد دایرة المعارف اسلامی
چکیده
باوجود اطلاعات شایان‌توجهِ جمعیت‌نگاشتی یهودیان قلمرو عربی از صدر اسلام، اطلاعات زیادی دربارة پراکندگی جمعیتی یهودیان در ایران بعد از اسلام تا دورة سلجوقی وجود ندارد. اما، وجود اطلاعات بیشتر پیرامون این دوره تا حملة مغول، امکان بررسی دربارة تمرکز جمعیتی و سکونتگاه‌های یهودیان ایران را در این مقطع فراهم می‌کند و بیانگر آن است که یهودیان ایران با وجود شمار کم، در مقایسه با اقلیت‌های دینی دیگر، پراکندگی سکونتگاهی بیشتری داشته‌اند و به‌واسطة اشتغال بسیاری از آنان به تجارت، دست کم فعالیت در بازارها، عمدتاً در شهرهایی متمرکز شده‌اند که واحدهای اصلی بازرگانی و داد‌و‌ستد اقتصادی در ایران آن عصر بوده‌اند؛ و همین امر را باید یکی از عوامل فراهم‌سازی زمینه‌های کسب امتیازات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی یهودیان در ایران عصر ایلخانی دانست.
کلیدواژه‌ها
)