نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه تاریخ ایران بعد از اسلام، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

2 دانشیار گروه تاریخ ایران بعد از اسلام، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه تبریز، تبریز

3 دانشجو دکتری گروه تاریخ ایران بعد از اسلام، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه تبریز، تبریز

چکیده

برآمدن سلسلۀ صفویه، در زمینه­های گوناگون تغییرات و تحوّلات گسترده­ای پدید آورد؛ به­ویژه آن که دامنۀ تأثیر و بازخورد این تحوّلات و تغییرات به بیرون از قلمرو صفویه نیز کشیده شد. این امر، در ایجاد یا تقویّت و تشدید تحوّلات و رویدادهای دیگری اثر گذاشت. در این میان، خراسان و به­ویژه مرکز آن، شهر هرات، در شرایط خاصی قرار گرفت. این امر را به­ویژه آشکارا می­توان در زندگی، عملکرد و واکنش دهها نخبه فرهنگی و اجتماعی­ای دید که همه پرورش­یافتگان فضا و جوّ اجتماعی و فرهنگی دورۀ تیموری و البته پایتخت آن، هرات بودند. در جستار حاضر براساس روش توصیفی­ـ­ تحلیلی به این پرسش پرداخته می­شودکه تغییرات عمده اجتماعی و فرهنگی ایجادشده در خراسانِ تحت حاکمیتِ صفویان چه بوده است؟ وضع اجتماعی و فرهنگی حاکم بر قلمرو حکومتهای نزدیک به خراسان مانند ازبکان، بابریان، ارغونیان، جامان سند و دیگر ایالات صفوی چگونه بوده است؟ و سرانجام آن که مجموعۀ این عوامل چه تأثیری بر زندگی، عملکرد و واکنش نخبگان دوره تیموریِ هرات داشته است؟ یافته­ها موید آن است، نخبگان یادشده در روزگار صفوی، محیط اجتماعی خود را بسیار متفاوت با دورۀ قبل دیدند تا آنجا که تحت تأثیر مسائلی چون ثبات و آرامش؛ حمایت علمی و فرهنگی؛ جذب در ساختار اداری، یکی از دو راه باقی ماندن در هرات یا مهاجرت را برگزیدند. این گزینش می­توانست با مقایسه و سنجش دافعه­ها و جاذبه­های مبدأ و مقصدهای گوناگون صورت پذیرد؛ چرا که وضع جغرافیاییِ خاصِّ آن روزِ خراسان به شبه­جزیره­ای می­مانست که به قلمرو بابریان، ارغونیان، جامان سند، ازبکان و دیگر ایالتهای صفوی محدود می­شد.

کلیدواژه‌ها

آصفی هروی، مقیم‌الدین‌ بن‌ نعمت‌الله (1342)، دیوان، تصحیح هادی ارفع، تهران: طهوری.
ابن­خواندمیر، امیرمحمود (1370)، ایران در روزگار شاه­اسماعیل و شاه­طهماسب صفوی، به­کوشش غلامرضا طباطبائی، چ1، تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار.
اسفزاری، معین­الدین (1338)، روضات­الجنات فی اوصاف مدینه هرات، تصحیح محمدکاظم امام، تهران: دانشگاه تهران.
امینی هروی، صدرالدین­ابراهیم (1383)، فتوحات شاهی، تصحیح محمدرضا نصیری، تهران: انجمن آثار و    مفاخر فرهنگی.
بابر، ظهیرالدین­محمد (1308ق)، بابرنامه، ترجمه عبدالرحیم خان­خانان، تصحیح میرزامحمد شیرازی، بمبئی: ملک­الکتاب.
باتومور، تی. بی (1371)، نخبگان و جامعه، ترجمه علیرضا طیب، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
بچکا، یرژی (1372)، ادبیات فارسی در تاجیکستان، ترجمه محمود عبادیان و سعید عبانژاد، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی بین­المللی.
بداؤنی، عبدالقادر (1379)، منتخب­التواریخ، تصحیح توفیق سبحانی و مولوی احمد صاحب، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
براون، ادوارد (1345)، تاریخ ادبیات ایران، ترجمه رشید یاسمی، تهران: کتابخانه ابن­سینا.
بکری، محمدمعصوم (1382)، تاریخ سند، تصحیح عمربن­محمد داودپوته، تهران: اساطیر.
جعفریان، رسول (1379)، صفویه در عرصه دین، فرهنگ و سیاست، ج1، قم: پژوهشکده حوزه و دانشگاه.
حسینی­قمی، قاضی­احمد (1383)، خلاصه­التواریخ، تصحیح احسان اشراقی، تهران: دانشگاه تهران.
خنجی، فضل­الله (1389)، مهمان­نامه بخارا، به­اهتمام منوچهر ستوده، تهران: علمی­و فرهنگی.
خواندمیر، غیاث­الدین (1380)، تاریخ حبیب­السیر، مقدمه جلال­الدین همائی، زیر نظر سیّدمحمد دبیرسیاقی، تهران: خیام.
روشه، گی (1368)، تغییرات اجتماعی، ترجمه منصور وثوقی، تهران: نشر نی.
رهربرن، کلاوس (1349)، نظام ایالات در دوره صفویه، ترجمه کیکاووس جهانداری، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
ریاض­الاسلام (1391)، تاریخ روابط ایران و هند، ترجمه محمدباقر آرام و عباسقلی غفاری­فرد، تهران: امیرکبیر.
سمرقندی، کمال­الدین عبدالرزاق (1383)، مطلع سعدین و مجمع بحرین، تصحیح عبدالحسین نوایی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
سمرقندی، دولتشاه (1385)، تذکره­الشعرا، تصحیح فاطمه علاقه، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
سیوری، راجر (1363)، ایران عصر صفوی، ترجمه احمد صبا، تهران: کتاب تهران.
شاه­طهماسب (1343ق)، تذکره شاه­طهماسب، به­ اهتمام عبدالشکور مدبّر، برلن: کاویانی.
صفا، ذبیح­الله (1369)، تاریخ ادبیات در ایران، تهران: فردوس.
صفوی، سام­میرزا (1314)، تحفه سامی، تصحیح و مقابله وحید دستگردی، تهران: ارمغان.
صفی، فخرالدین علی­بن­حسین (1336)،  لطائف­الطوائف، تصحیح احمد گلچین­معانی، تهران: شرکت نسبی حاج­محمدحسین اقبال و شرکا.
علامی، شیخ­ابوالفضل (1385)، اکبرنامه تاریخ گورکانیان هند، به کوشش غلامرضا طباطبائی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
فخری­هروی (1345)، روضه­السلاطین، تصحیح عبدالرسول خیامپور، تبریز: دانشگاه تبریز.
فرهانی­منفرد، مهدی (1382)، پیوند سیاست و فرهنگ در عصر زوال تیموریان و ظهور صفویان، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
فلور، ویلم (1388)، دیوان و قشون در عصر صفوی، ترجمه کاظم فیروزمند، تهران: آگه.
گلچین­معانی، احمد (1369)، کاروان هند، ج1، مشهد: چاپ و انتشارات آستان قدس مشهد.
منشی­قمی، قاضی میراحمد (1352)، گلستان هنر، تصحیح احمد سهیلی خوانساری، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
نثاری ­بخاری، حسن (1377)، مذکّر احباب، تصحیح نجیب مایل­هروی، تهران: مرکز.
نفیسی، سعید (1344)، تاریخ نظم و نثر در ایران و در زبان فارسی، تهران: فروغی.
نوایی، امیرعلیشیر (1363)، تذکره مجالس­النفائس، به اهتمام علی­اصغر حکمت، تهران: کتاب­فروشی منوچهری.
نوایی، عبدالحسین (1379)، رجال کتاب حبیب­السیر، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
واصفی، زین­الدین­ محمود (1349)، بدایع­الوقایع، تصحیح الکساندر بلدروف، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.