نوع مقاله : مقاله ترویجی
نویسندگان
1 استادیار گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان تهران، تهران، ایران
2 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
چکیده
جلال آل احمد ازجمله نویسندگان صاحب سبک و تأثیرگذار بر داستاننویسی ایران است. او با توجه به اشرافی که بر اوضاع زمان خود دارد، توانسته مسائل اجتماعی را که مردم با آن‌ها دست‌به‌گریبان بوده‌اند، تشخیص دهد و به‌خوبی در داستانهای خود منعکس نماید. تعدّد آثار داستانی وی اعم از داستان کوتاه و رمان با موضوعات گوناگون و نگرش انتقادی نسبت به اوضاع اجتماعی جامعه و تضادها و تعارض‌ها در آن، سبب گردیده است که این آثار ازلحاظ بررسی جامعه‌شناختی بسیار غنی باشند؛ ازاین‌دست موضوعات، بحث از آموزش‌وپرورش، شرایط معلّمان و اوضاع اجتماعی آنان است که در آثار جلال بروز و ظهور یافته‌اند. این مقاله با روش توصیفی– تحلیلی به بررسی نگاه تاریخی– اجتماعی جلال به وضعیت معلمان و آموزش‌وپرورش در دورۀ پهلوی می‌پردازد و مسائلی چون رضایت شغلی، وضعیت درآمد، ارزش کار معلّمان نسبت به دیگر مشاغل، آداب مدرسه و معلّم، شیوه‌های آموزش، تشویق و تنبیه‌ها و... به‌خوبی و با رعایت بسیاری از جزئیات در داستانهای او منعکس‌شده‌اند.
کلیدواژه‌ها
)