نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار، گروه تاریخ، دانشگاه پیام نور
2 دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ، دانشگاه پیام نور
چکیده
نوشتههای پراکندۀ دورۀ قاجاریه دربارۀ دماوند، در مجموع، حکایت از رونق و اوضاع مساعد این شهر در آن دورۀ تاریخی دارند. انتخاب تهران به پایتختی سهم مهمی در رونق اقتصادی و توسعۀ اجتماعی دماوند داشت. با این حال، دماوند خود دارای توانمندیهای اقتصادی و اجتماعی حاصل از موقعیت طبیعی، جغرافیایی و اقلیمی بود، که پایتختی تهران زمینۀ شکوفایی این توانمندیها را فراهمآورد. این پژوهش بر آن است تا در یک پژوهش تاریخی ضمن بررسی اوضاع اجتماعی و اقتصادی دماوند در بخشی از دورۀ قاجار، قابلیتها و توانمندیهای دماوند در این دوره را شناسایی و نقش هر یک را در توسعه و گسترش دماوند ارزیابی کند. اینکه مهمترین زمینههای توسعه و گسترش دماوند در دورۀ قاجار کدام عوامل و در چه حوزههایی بودهاند، پرسش این پژوهش است. در این مقاله این عوامل در پنج حوزه مشتمل بر موقعیت طبیعی و اقلیمی، عوامل اقتصادی، موقعیت جغرافیایی، جایگاه اداری و سیاسی و وضعیت فرهنگی شناسایی و مورد بررسی قرارگرفتهاست.
کلیدواژهها